Sterilisatie en verjaardagsfoto's APRIL en de bootvakantie van ABBY.

APRIL en NEIL

De sterilisatie van APRIL was nog wel een avontuur.

Wij zouden bij haar blijven tot ze onder narcose was. Eerste prikte die dokter drie keer mis omdat ze haar poot steeds wegtrok waardoor ze een beetje gestrest raakte. Toen moest ze plat liggen en moesten wij helpen vasthouden en lukte het uiteindelijk om dat spul in te spuiten. Toen raakte ze helemaal de weg kwijt en werd ze heel paniekerig maar ze ging maar niet slapen. Ze bleef er tegen vechten om in slaap te vallen. Oscar probeerde d'r gerust te stellen door te praten en te aaien en toen zei ze, HAP. Net onder z'n oog een beet. Uiteindelijk was die hond in slaap en konden wij nog even langs de dokter voor tetanus en een paar hechtpleisters.

Gelukkig mocht ze snel naar huis en is ze ook snel weer hersteld.

Twee dagen was ze een beetje van slag en toen was het weer rennen geblazen.

Ze is weer helemaal de oude. Oscar heeft een groter litteken dan April.

ABBY 

We zijn weer thuis en hebben een serie foto's van momenten met Abby in de achterliggende 11 weken.

Abby heeft het gedurende de gehele reis erg fijn gevonden.

Eigenlijk had ze geen tijd om te eten. Ze hoorde het meteen als we gingen aanmeren en stond

als een duveltje iedere keer voor je voeten want daar was de actie.

Het was een tweede natuur geworden om te zorgen dat je niet over haar viel.

Als we het vermoeden hadden dat het echt even er om spande dan ging ze achter de

deur van de kajuit. En daar zat ze ook niet mee.

Kunstzwemmen.

Mooie stoel.

Uitlaat service.

"Valt er nog wat te eten?!"



Gedurende de reis heeft ze tientallen teken een voederplaats gegeven.

Als ze eruit werden gehaald bleef ze stokstijf zitten.

Ook daarin is het een ontzettend makkelijke hond gebleken.



Verspringen.



Speciaal voor de jongedame!watervrees,



Waardeloze boot!!



Geen watervrees.

 

Even uitrusten.



Gebeurd er nog wat?



Hij wil trouwen!!!

 

Jack en ik.



Ik poseer wel.



Ik hoor een vogeltje.



Blijven trainen.



Abby als toerist.



We hebben met haar een fantastische boothond getroffen.

Maar ook de metro in Berlijn vond ze even interessant.

Ook hier maakte ze snel vrienden en vond iedereen haar wel erg leuk.



De muur.



Abby meets the sheeps.



Als een speer.



Toen we thuis kwamen zat ze wel even vreemd te kijken.

We hadden de indruk dat ze de huiselijke omgeving niet echt gemist heeft en 's avonds

ging ze weer gewoon op haar matje onder de trap.

 

 Ze is naar de dierenarts geweest om te kijken of het bobbeltje op haar flank wel onschuldig was.

Gelukkig bleek het een ontstoken haarzakje te zijn en dat gaat vanzelf over.

Ze is geen gulzigaard, maar de dierenarts vond haar er fantastisch uitzien.

Er was eerder een vraag over wat voor spul te gebruiken bij teken.

Wij hebben "Defendog" gebruikt en de volgende dag vonden we op haar huid 3 dode

teken in verschillende stadia. Het spul is ook tegen vlooien en we hebben het

gekocht bij de dierenarts.